Martijn Van Lanen

Te vroeg

20/04/2023

Lees verder

Ik had een plan. Ooit. Ik wilde gepromoveerd zijn op mijn 30e en directeur zijn op mijn 40e. Klinkt als een goed plan, nietwaar?

Het promoveren liep enige vertraging op, maar op mijn 34e was het zover. Directeur was ik wel op mijn 40e.

Plan volbracht? – ๐˜–๐˜ฉ ๐˜ฏ๐˜ฆ๐˜ฆ, ๐˜ต๐˜ฐ๐˜ค๐˜ฉ ๐˜ฏ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ต.

Want, zoals ik mijn tijd als directeur vaak samenvat: โ€˜Ik vond directeur ๐˜ธ๐˜ฐ๐˜ณ๐˜ฅ๐˜ฆ๐˜ฏ heel leuk. Directeur ๐˜ป๐˜ช๐˜ซ๐˜ฏ vond ik wat minder leuk.โ€™
Hoe kwam dat? Het kwam te vroeg.

Directeur zijn kwam voor mij te vroeg. Eerlijk, ik vind dat nog steeds een lastige zin om op te schrijven, laat staan uit te spreken. ๐—›๐—ฒ๐˜ ๐—ธ๐˜„๐—ฎ๐—บ ๐˜ƒ๐—ผ๐—ผ๐—ฟ ๐—บ๐—ถ๐—ท ๐˜๐—ฒ ๐˜ƒ๐—ฟ๐—ผ๐—ฒ๐—ด.

Niet omdat ik het niet โ€˜konโ€™. Het ging op zich prima. (Oh wat vind ik het fijn om ook deze twee zinnen op te schrijven). Maar omdat het teveel van mij vroeg. Ik was teveel en te vaak in mijn hoofd bezig met datgene wat er als directeur op mij af kwam.

Waarom haalde deze rol mij zo uit mijn energie?

Het antwoord: ik had inderdaad een plan. Maar bij het maken van dat plan had ik het belangrijkste overgeslagen. Bij het maken van mijn plan beantwoordde ik de vragen: โ€˜Wat wil ik worden en wat wil ik bereiken?โ€™

Maar ik vergat de vraag: โ€˜๐–๐ข๐ž ๐›๐ž๐ง ๐ข๐ค ๐ž๐ง ๐ฐ๐š๐ญ ๐ฐ๐ข๐ฅ ๐ข๐ค ๐ข๐ง ๐๐ž ๐ฐ๐ž๐ซ๐ž๐ฅ๐ ๐ณ๐ž๐ญ๐ญ๐ž๐ง?โ€™

Anders gezegd: ik was bezig met wat ik wilde worden en bereiken, maar niet met wie ik nu werkelijk in de kern ben. Die omissie gaat een poos ‘goed’, maar een gegeven moment niet meer. Bij mij werd dat duidelijk toen ik directeur was.

Ik kon het wel, en het kabbelde ook wel voort. Maar ik had eerst iets anders te doen. En, laten we eerlijk zijn: je bent het toch ๐ฐ๐š๐š๐ซ๐ om werk te doen waarbij je niet alleen maar โ€˜voortkabbeltโ€™?!
Daarnaast ben je dat wat mij betreft ook aan je omgeving verplicht.

Dus koos ik een andere route. Ik koos ervoor de vraag te beantwoorden: wie ben ik, en wat wil ik in de wereld zetten? Een mooie weg, die zeker nog niet af is. En gelukkig heb ik ook goede gidsen op deze weg.

Onlangs koos ik ervoor om ook een gids te worden voor anderen. Dus, herken je (elementen uit) mijn verhaal? Heb/had je een plan, maar begint het nu toch te schuren? Heb je het gevoel dat er iets mist aan je plan?

Wees dan welkom, ik ga graag mee op zoek! ย Het kan een spannende route zijn, maar ik kan je helpen de weg te vinden.

Martijn van Lanen 12

๐‡๐ž๐ญ ๐ฐ๐จ๐ซ๐๐ญ ๐ง๐ข๐ž๐ญ ๐ฆ๐š๐ค๐ค๐ž๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ž๐ซย 

๐‘ฐ๐’Œ ๐’”๐’•๐’‚ ๐’๐’‘๐’†๐’ ๐’—๐’๐’๐’“ ๐’‡๐’†๐’†๐’…๐’ƒ๐’‚๐’„๐’Œ, ๐’๐’Ž๐’…๐’‚๐’• ๐’Š๐’Œ ๐’‰๐’†๐’• ๐’ƒ๐’†๐’๐’‚๐’๐’ˆ๐’“๐’Š๐’‹๐’Œ ๐’—๐’Š๐’๐’… ๐’๐’Ž ๐’—๐’‚๐’ ๐’‚๐’๐’…๐’†๐’“๐’†๐’ ๐’•๐’† ๐’‰๐’๐’“๐’†๐’ ๐’‰๐’๐’† ๐’…๐’‚๐’•๐’ˆ๐’†๐’๐’† ๐’˜๐’‚๐’• ๐’Š๐’Œ ๐’…๐’๐’† ๐’๐’—๐’†๐’“๐’Œ๐’๐’Ž๐’•. ๐‘ซ๐’‚๐’‚๐’“๐’ƒ๐’Š๐’‹ ๐’๐’๐’…๐’Š๐’ˆ ๐’Š๐’Œ ๐’‚๐’๐’…๐’†๐’“๐’†๐’ ๐’๐’๐’Œ ๐’‚๐’„๐’•๐’Š๐’†๐’‡ ๐’–๐’Š๐’• ๐’๐’Ž ๐’Ž๐’Š๐’‹ ๐’‡๐’†๐’†๐’…๐’ƒ๐’‚๐’„๐’Œ ๐’•๐’† ๐’ˆ๐’†๐’—๐’†๐’, ๐’†๐’ ๐’Š๐’Œ ๐’ˆ๐’‚ ๐’‰๐’Š๐’†๐’“ ๐’ˆ๐’“๐’‚๐’‚๐’ˆ ๐’…๐’† ๐’…๐’Š๐’‚๐’๐’๐’๐’ˆ ๐’๐’—๐’†๐’“ ๐’‚๐’‚๐’.
Labyrith

Ik heb verloren

Als ik teams met een verandervraag begeleid, sta ik er bij het begin van het traject altijd uitvoerig bij stil dat veranderen ook altijd loslaten, verliezen en rouwen is. Veranderen vraagt erom dat je een nieuwe situatie omarmt, dat vraagt er ook om dat je afscheid neemt van de oude situatie.
Pad

Te vroeg

Ik had een plan. Ooit. Ik wilde gepromoveerd zijn op mijn 30e en directeur zijn op mijn 40e. Klinkt als een goed plan, nietwaar? Het promoveren liep enige vertraging op, maar op mijn 34e was het zover. Directeur was ik wel op mijn 40e. Plan volbracht? – ๐˜–๐˜ฉ ๐˜ฏ๐˜ฆ๐˜ฆ, ๐˜ต๐˜ฐ๐˜ค๐˜ฉ ๐˜ฏ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ต.
Martijn van Lanen9

Grensoverschrijdend

Als (team)coach heb ik een wat complexe relatie met grenzen. Dat werd onlangs in een sessie weer heel duidelijk.
Martijn van Lanen 10

Vaders hebben vaders nodig

Het is donderdag 26 augustus, anderhalf jaar geleden. Ik rij rond elf uur in de avond naar huis van het ziekenhuis, waar ik mijn lief en ongeboren zoon achter heb moeten laten.
Martijn van Lanen 11

Mannelijke angst

๐˜๐˜ฌ ๐˜ฃ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฃ๐˜ข๐˜ฏ๐˜จ โ€˜Waarvoor dan, Martijn?โ€™ . Mijn eerlijke antwoord: ik ben bang om aan anderen te vertellen waar ik nu echt bang voor ben.