𝑰𝒌 𝒔𝒕𝒂 𝒐𝒑𝒆𝒏 𝒗𝒐𝒐𝒓 𝒇𝒆𝒆𝒅𝒃𝒂𝒄𝒌, 𝒐𝒎𝒅𝒂𝒕 𝒊𝒌 𝒉𝒆𝒕 𝒃𝒆𝒍𝒂𝒏𝒈𝒓𝒊𝒋𝒌 𝒗𝒊𝒏𝒅 𝒐𝒎 𝒗𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒅𝒆𝒓𝒆𝒏 𝒕𝒆 𝒉𝒐𝒓𝒆𝒏 𝒉𝒐𝒆 𝒅𝒂𝒕𝒈𝒆𝒏𝒆 𝒘𝒂𝒕 𝒊𝒌 𝒅𝒐𝒆 𝒐𝒗𝒆𝒓𝒌𝒐𝒎𝒕. 𝑫𝒂𝒂𝒓𝒃𝒊𝒋 𝒏𝒐𝒅𝒊𝒈 𝒊𝒌 𝒂𝒏𝒅𝒆𝒓𝒆𝒏 𝒐𝒐𝒌 𝒂𝒄𝒕𝒊𝒆𝒇 𝒖𝒊𝒕 𝒐𝒎 𝒎𝒊𝒋 𝒇𝒆𝒆𝒅𝒃𝒂𝒄𝒌 𝒕𝒆 𝒈𝒆𝒗𝒆𝒏, 𝒆𝒏 𝒊𝒌 𝒈𝒂 𝒉𝒊𝒆𝒓 𝒈𝒓𝒂𝒂𝒈 𝒅𝒆 𝒅𝒊𝒂𝒍𝒐𝒐𝒈 𝒐𝒗𝒆𝒓 𝒂𝒂𝒏.

Deze, of woorden van gelijke strekking, gebruik ik vaak. Graag voeg ik er dan ook aan toe hoe leuk ik het vind om feedback te ontvangen.

𝐄𝐢𝐠𝐞𝐧𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐢𝐬 𝐝𝐚𝐭 𝐞𝐞𝐧 𝐠𝐫𝐨𝐭𝐞 𝐥𝐞𝐮𝐠𝐞𝐧. Want, laten we eerlijk zijn: feedback ontvangen is gewoon niet leuk.

Ja, natuurlijk. Als de feedback gaat over datgene wat de ander bij jou als positief ervaart dan is dat natuurlijk leuk. We houden allemaal van complimenten.

Herken je dit? Dat je iemand om feedback vraagt en dat een duiveltje op je schouder zegt: ‘laat diegene ASJEBLIEFT beginnen met iets positiefs!!!’ Goede feedback gaat echter ook over pijnpunten. Goede feedback gaat er ook over dat de ander aan mij vertelt waar het voor diegene schuurt in ons contact.

En weet je wat ik dan soms echt lastig vind? Dat stemmetje in mijn hoofd dat zegt:

𝑴𝒂𝒓𝒕𝒊𝒋𝒏: 𝒆𝒓 𝒌𝒐𝒎𝒕 𝒆𝒆𝒏 𝒎𝒐𝒎𝒆𝒏𝒕 𝒅𝒂𝒕 𝒋𝒆 𝒆𝒄𝒉𝒕 𝒂𝒍𝒍𝒆𝒆𝒏 𝒎𝒂𝒂𝒓 𝒉𝒆𝒍𝒆 𝒑𝒐𝒔𝒊𝒕𝒊𝒆𝒗𝒆 𝒇𝒆𝒆𝒅𝒃𝒂𝒄𝒌 𝒈𝒂𝒂𝒕 𝒌𝒓𝒊𝒋𝒈𝒆𝒏. 𝑨𝒍𝒔 𝒋𝒆 𝒎𝒂𝒂𝒓 𝒈𝒆𝒏𝒐𝒆𝒈 𝒐𝒏𝒕𝒘𝒊𝒌𝒌𝒆𝒍𝒕, 𝒈𝒓𝒐𝒆𝒊𝒕 𝒆𝒏 𝒋𝒆 𝒗𝒆𝒓𝒃𝒊𝒏𝒅𝒕 𝒎𝒆𝒕 𝒂𝒏𝒅𝒆𝒓𝒆𝒏, 𝒅𝒂𝒏 𝒌𝒐𝒎𝒕 𝒅𝒊𝒆 𝒅𝒂𝒈 𝒆𝒆𝒏 𝒌𝒆𝒆𝒓.

Het is helaas precies omgekeerd.

Ik heb afgelopen jaren inderdaad in mijn ontwikkeling geïnvesteerd en ook gegroeid. Paradoxaal genoeg leidt dit echter eerder tot meer, dan juist tot minder feedback. Dat had ik even niet aan zien komen… Het is wel begrijpelijk: hoe meer de ander ervaart dat jij openstaat voor groei en ontwikkeling, hoe meer ruimte voor feedback de ander ook bij jou voelt.

Precies om deze reden snappen mannen als bijvoorbeeld John de Mol ook niet waarom ‘niemand ooit naar hen toekwam, want “mijn deur staat toch altijd open”’. Zeker, je kunt de deur van je kantoor openzetten. Echter, wanneer je hart gesloten is dan kijken anderen nog steeds wel uit voordat ze iets spannends met je bepreken.

Er is een prachtige uitspraak over wielrennen: ‘It never gets easier, you just go faster.’

Het wordt niet makkelijker. Wanneer ik ‘opbouwende’ feedback krijg zal mijn eerste reactie altijd blijven: ‘ik doe iets verkeerd en heb gefaald’.

𝐇𝐞𝐭 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐦𝐚𝐤𝐤𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞𝐫, 𝐢𝐤 𝐥𝐞𝐞𝐫 𝐠𝐞𝐰𝐨𝐨𝐧 𝐦𝐞𝐞𝐫. Met een open hart – en dat doet dus soms ook pijn. Tegelijkertijd zou ik niet anders meer willen.

Wil je oefenen met het openzetten van jouw hart? Wil je ontdekken wat je tegenhoudt om dat te doen, en zeker ook willen ervaren wat het je op kan leveren? Wees dan welkom!